Мишљења

Дачић – Од ,,среће,, у несрећној бившој Влади,до издајника и прогонитеља здраворазумних

Пише: Игор Влаховић Игор

Иако смо одавно већ навикли на то, да наши политички беспосличари не мисле ништа, говоре друго, а раде треће, увек се догоди какав преседан, који прилично негативно изненади не тако мали број политичног, наивног народа.

Ако сте мислили, да разлог за ово, почива на томе, што наши политички беспосличари говоре друго, а раде треће, а што иначе потиче од тога да не мисле ништа, тј. да мисле само како да  нерадничким политиковањем збрину себе, своју породицу и неколико будућих покољења, ближу и даљу родбину, пријатеље, познанике од којих имају користи, варате се. Па већина их је таква.

Наиме, прави разлог за споменута негативна изненађења почива на политиковању мањине, која, док је у једној влади, ипак се труди да, поред тога што не мисли ништа, говори друго, а ради треће, успут, нешто конкретно уради и каже. Сасвим довољно, да у очима наивног, политичног народа заблистају у свом пуном сјају,…чак до мере, да се тај исти народ запита – шта је овим поштеним и честитим људима, требало да буду припадници ове монструозне владе?

Али, увек, ама баш увек, том наивном народу, након што им укаже подршку, да се у оквирима наредне „спаситељске“ владе, нађу на вишим функцијама, уследи класично „априлилили“.

Тако је ових дана, већина наивног, политичног народа скандализована врхунцем бесрамног понашања премијера Ивице Дачића, тиме што је наложио да се приведе Славиша Милетић, активиста покрета Двери, због тога што му се, на прослави 99 година од Церске битке, директно обратио речима „Како те није срамота да долазиш на места која су симболи херојства српског народа, када си сам издајник“?.

Ко би рек’о, чуда да се десе, па да Дачић постане један од главних заговорника и спроводиоца процеса предаје српских територија, те најзад, оно најстрашније, прогонитеља свих здраворазумних људи, патриота, одговор на ово питање делује, заиста, компликовано, будући да је дотични:

– Своје политиканство започео уз сву подршку великог српског државника, Слободана Милошевића,

– Затим, 2004. год. као председник, тада опозиционог СПС-а подржао Владу, државотворно оријентисаног премијера, Војислава  Коштунице,

– И, вратимо се на централну тему, за време Жуте економско-производне тираније, када је, ваљда како би оправдали назив Демократска странка, слобода говора била на далеко вишем нивоу, ипак, успут, нешто конкретно урадио и рекао – Шатро, допринео унапређењу рада МУП-а, (да се полицајци и инспектори, макар, пристојно понашају према оштећеним грађанима, који им се обрате за помоћ), затим, у циљу наводне одбране КиМ, ушао у неколико жустрих конфронтација са албанским терористима на КиМ, и дао неколико бомбастичних изјава на тему очувања српске државности

Најзад, шта рећи, а не поновити се, најгори управо ти, који, успут кажу и ураде нешто конкретно, у претходном владајућем лоповлуку, јер то што су конкретно рекли и урадили, ствар је само јаког политичког маркетинга, који прати сваку лоповско-издајничку политику,…класична жвака за наиван народ, да би, придобивши га за себе, будући политички лоповлук и издају, баш они кројили.

Разлика је мала, од већине, која ништа не уради, али довољно велика, да би се лоповска и издајничка политика наставила.

П.С. Oдличан, моћан политички маркетинг, али, чим је једној политичкој назови идеологији, исти потребан, то недвосмислено значи да је та идеологија непостојећа, слаба, на климавим ногама. Стога,  ни мало није тешко, да се узмемо у памет, и делујемо у правцу изградње неког хуманијег друштва.

Коментариши чланак

Коментара

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *